ချယ်ရီအတွက် အော်တိုပါဝါစတီယာရင်ဂီယာ

ပါဝါစတီယာရင်စနစ်သည် ယာဉ်မောင်းသူ၏ ကာယကြံ့ခိုင်မှုအပေါ် မူတည်ပြီး စတီယာရင်စွမ်းအင်အဖြစ် အခြားပါဝါရင်းမြစ်များနှင့် ပူးပေါင်းလုပ်ဆောင်သည့် စတီယာရင်စနစ်ဖြစ်သည်။ ပါဝါစတီယာရင်စနစ်ကို ဟိုက်ဒရောလစ်ပါဝါစတီယာရင်စနစ်နှင့် လျှပ်စစ်ပါဝါစတီယာရင်စနစ်ဟူ၍ ခွဲခြားထားသည်။
၎င်းကို အင်ဂျင်မှ စက်ပိုင်းဆိုင်ရာ စွမ်းအင်ထွက်ရှိမှု အစိတ်အပိုင်းအား ဖိအားစွမ်းအင် (ဟိုက်ဒရောလစ် စွမ်းအင် သို့မဟုတ် အနုမြူစွမ်းအင်) အဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲရန်နှင့် ယာဉ်မောင်း၏ ထိန်းချုပ်မှုအောက်တွင် ဟိုက်ဒရောလစ် သို့မဟုတ် အမှုန်အမွှားများကို လမ်းကြောင်းအမျိုးမျိုးတွင် အသုံးပြု၍ စတီယာရင်ဂီယာ၏ ဂီယာအစိတ်အပိုင်းတစ်ခုသို့ ကွဲပြားသော လမ်းကြောင်းများတွင် အသုံးပြုသည်။ သို့မဟုတ် ယာဉ်မောင်းသူ၏ စတီယာရင် ထိန်းချုပ်မှုအား လျှော့ချရန် စတီယာရင်ဂီယာ။ ဤစနစ်ကို ပါဝါစတီယာရင်စနစ်ဟုခေါ်သည်။ သာမာန်အခြေအနေများတွင် ပါဝါစတီယာရင်စနစ်ပါရှိသော ယာဉ်များကို မောင်းနှင်ရန်အတွက် လိုအပ်သော စွမ်းအင်၏ အစိတ်အပိုင်းအနည်းငယ်မှာ ယာဉ်မောင်းမှ ပံ့ပိုးပေးသည့် စွမ်းအင်ဖြစ်ပြီး အများစုမှာ အင်ဂျင်မောင်းနှင်ထားသော ဆီပန့်မှ ပံ့ပိုးပေးသော ဟိုက်ဒရောလစ်စွမ်းအင် (သို့မဟုတ် အဆုတ်စွမ်းအင်) ဖြစ်သည်။ သို့မဟုတ် air compressor)။
ပါဝါစတီယာရင်စနစ်ကို နိုင်ငံအသီးသီးရှိ မော်တော်ကားထုတ်လုပ်ရေးများတွင် တွင်ကျယ်စွာအသုံးပြုလာရခြင်းမှာ စတီယာရင်လည်ပတ်မှုကို ပေါ့ပါးလွယ်ကူစေပြီး၊ မော်တော်ကားကိုဒီဇိုင်းဆွဲသည့်အခါ စတီယာရင်ဂီယာ၏ဖွဲ့စည်းပုံပုံစံကိုရွေးချယ်ရာတွင် လိုက်လျောညီထွေရှိစေကာ လမ်း၏အကျိုးသက်ရောက်မှုကို စုပ်ယူနိုင်သောကြောင့်ဖြစ်သည်။ ရှေ့ဘီး။ သို့သော်လည်း ပုံသေချဲ့ချဲ့ထားသော ပါဝါစတီယာရင်စနစ်၏ အဓိကအားနည်းချက်မှာ ပုံသေချဲ့ထားသော ပါဝါစတီယာရင်စနစ်သည် ယာဉ်ရပ်သွားသည့်အခါ သို့မဟုတ် အရှိန်နိမ့်မောင်းနှင်သည့်အခါ စတီယာရင်ဘီးလှည့်မှုအား လျှော့ချရန် ဒီဇိုင်းထုတ်ထားခြင်းဖြစ်ပြီး ပါဝါစတီယာရင်စနစ်၊ ပုံသေ ချဲ့ထွင်ခြင်းသည် ယာဉ်သည် အရှိန်ပြင်းပြင်း မောင်းနှင်နေချိန်တွင် စတီယာရင်ဘီးကို လှည့်ရန် တွန်းအားကို အလွန်သေးငယ်စေသည်၊ ၎င်းသည် အရှိန်မြင့်ယာဉ်များ၏ ဦးတည်ရာကို ထိန်းချုပ်ရန် အထောက်အကူ မဖြစ်ပေ။ ဆန့်ကျင်ဘက်အနေဖြင့်၊ ပုံသေချဲ့ထွင်ထားသော ပါဝါစတီယာရင်စနစ်သည် ယာဉ်၏စတီယာရင်တွန်းအားကို အရှိန်ပြင်းစွာတိုးမြှင့်ရန် ဒီဇိုင်းထုတ်ထားပါက၊ ယာဉ်ရပ်တန့်သွားသည့်အခါ သို့မဟုတ် အရှိန်နိမ့်မောင်းနှင်သည့်အခါ စတီယာရင်ကို လှည့်ရန် အလွန်ခက်ခဲမည်ဖြစ်သည်။ မော်တော်ကားပါဝါစတီယာရင်စနစ်တွင် အီလက်ထရွန်းနစ်ထိန်းချုပ်နည်းပညာကို အသုံးချခြင်းသည် မော်တော်ကား၏မောင်းနှင်မှုစွမ်းဆောင်ရည်ကို ကျေနပ်ဖွယ်အဆင့်သို့ရောက်ရှိစေသည်။ အီလက်ထရွန်နစ်စနစ်ဖြင့် ထိန်းချုပ်ထားသော ပါဝါစတီယာရင်စနစ်သည် အရှိန်နိမ့်မောင်းနှင်ချိန်တွင် စတီယာရင်ကို ပေါ့ပါးစေပြီး လိုက်လျောညီထွေဖြစ်စေသည်။ ယာဉ်သည် အလယ်အလတ်နှင့် အရှိန်မြင့်သည့်နေရာတွင် လှည့်သည့်အခါ၊ ၎င်းသည် အကောင်းဆုံးသော ပါဝါချဲ့ခြင်းနှင့် တည်ငြိမ်သောစတီယာရင်ခံစားမှုကို ပေးစွမ်းနိုင်မည်ဖြစ်ပြီး၊ မြန်နှုန်းမြင့်မောင်းနှင်မှု၏ ကိုင်တွယ်တည်ငြိမ်မှုကို မြှင့်တင်ပေးနိုင်ရန် သေချာစေသည်။
မတူညီသော စွမ်းအင်ထုတ်လွှတ်မှုမီဒီယာ၏အဆိုအရ ပါဝါစတီယာရင်စနစ်တွင် pneumatic နှင့် hydraulic ဟူ၍ နှစ်မျိုးရှိသည်။ Pneumatic ပါဝါစတီယာရင်စနစ်ကို အဓိကအားဖြင့် အချို့သော ထရပ်ကားများနှင့် ဘတ်စ်ကားများတွင် အဓိကအားဖြင့် axle load mass 3 ~ 7T ရှိပြီး ရှေ့ axle နှင့် pneumatic ဘရိတ်စနစ်တွင် အသုံးပြုပါသည်။ pneumatic ပါဝါစတီယာရင်စနစ်သည် အလွန်မြင့်မားသော loading အရည်အသွေးရှိသော ထရပ်ကားများအတွက်လည်း မသင့်လျော်ပါ၊ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် pneumatic စနစ်၏ အလုပ်လုပ်ပုံဖိအားနည်းပြီး ဤလေးလံသောယာဉ်ပေါ်တွင် အသုံးပြုသည့်အခါ ၎င်း၏အစိတ်အပိုင်းအရွယ်အစားသည် အလွန်ကြီးမားမည်ဖြစ်သည်။ ဟိုက်ဒရောလစ်ပါဝါစတီယာရင်စနစ်၏လုပ်ဆောင်မှုဖိအားသည် 10MPa ကျော်အထိရှိနိုင်ပြီး ၎င်း၏အစိတ်အပိုင်းအရွယ်အစားသည် အလွန်သေးငယ်သည်။ ဟိုက်ဒရောလစ်စနစ်သည် ဆူညံသံမရှိ၊ အလုပ်လုပ်ချိန်တိုတောင်းပြီး မညီမညာသော လမ်းမျက်နှာပြင်မှ ရိုက်ခတ်မှုကို စုပ်ယူနိုင်သည်။ ထို့ကြောင့် ဟိုက်ဒရောလစ်ပါဝါစတီယာရင်စနစ်ကို အဆင့်တိုင်းတွင် ယာဉ်အမျိုးအစားအားလုံးတွင် တွင်ကျယ်စွာအသုံးပြုခဲ့သည်။