เฟรมย่อยระบบแชสซีสำหรับ Riich S22

1 S21-2909060 Ball Pin
2 S21-2909020 ARM-RHOCH ROCKER ต่ำ
3 S21-2909100 PUSH ROD-RH
4 S21-2909075 เครื่องซักผ้า
5 S21-2909077 ปะเก็น-ยาง I
6 S21-2909079 ปะเก็น-ยาง II
7 S21-2909073 WASHER-THRUST GOD
8 S21-2810041 HOOK-TOW
9 S21-2909090 PUSH ROD-LH
10 S21-2909010 ARM-Lower Rocker LH
11 S21-2906030 การเชื่อมต่อ Rod-FR
12 S22-2906015 Sleeve-ยาง
13 S22-2906013 แคลมป์
14 S22-2906011 Stabilizer Bar
15 S22-2810010 Sub Frame Assy
16 Q184B14100 BOLT
17 Q330B12 ถั่ว
18 Q184B1255 BOLT
19 Q338B12 ล็อคน็อต

เฟรมย่อยถือได้ว่าเป็นโครงกระดูกของเพลาหน้าและด้านหลังและส่วนหนึ่งของเพลาด้านหน้าและเพลาหลัง เฟรมย่อยไม่ใช่เฟรมที่สมบูรณ์ แต่เป็นตัวยึดที่รองรับเพลาด้านหน้าและด้านหลังและช่วงล่างเพื่อให้เพลาและช่วงล่างเชื่อมต่อกับ "เฟรมด้านหน้า" ผ่านมันซึ่งเรียกว่า "เฟรมย่อย" แบบดั้งเดิม ฟังก์ชั่นของเฟรมย่อยคือการปิดกั้นการสั่นสะเทือนและเสียงรบกวนและลดการเข้าสู่การขนส่งโดยตรงดังนั้นส่วนใหญ่จะปรากฏในรถยนต์หรูหราและยานพาหนะออฟโรดและรถยนต์บางคันยังติดตั้งเฟรมย่อยสำหรับเครื่องยนต์ การระงับของร่างกายที่รับน้ำหนักแบบดั้งเดิมโดยไม่มีเฟรมย่อยเชื่อมต่อโดยตรงกับแผ่นเหล็กในร่างกาย ดังนั้นกลไกแขนช่วงล่างของแขนด้านหน้าและเพลาหลังจึงเป็นชิ้นส่วนที่หลวมไม่ใช่การประกอบ หลังจากการเกิดของเฟรมย่อยสามารถประกอบช่วงล่างด้านหน้าและด้านหลังได้บนเฟรมย่อยเพื่อสร้างชุดประกอบเพลาจากนั้นสามารถติดตั้งชุดประกอบบนตัวถังยานพาหนะเข้าด้วยกัน

เครื่องยนต์ยานยนต์ไม่ได้เชื่อมต่อโดยตรงและแน่นหนากับตัวถังยานพาหนะ แต่เชื่อมต่อกับร่างกายผ่านช่วงล่าง ระบบกันสะเทือนคือเบาะยางที่การเชื่อมต่อระหว่างเครื่องยนต์และร่างกายที่เรามักจะเห็น ด้วยการพัฒนาเทคโนโลยีมีการติดตั้งมากขึ้นเรื่อย ๆ และยานพาหนะระดับไฮเอนด์ส่วนใหญ่ใช้การยึดไฮดรอลิก ฟังก์ชั่นของระบบกันสะเทือนคือการแยกการสั่นสะเทือนของเครื่องยนต์ กล่าวอีกนัยหนึ่งภายใต้การกระทำของระบบกันสะเทือนการสั่นสะเทือนของเครื่องยนต์สามารถส่งไปยังห้องนักบินได้น้อยที่สุด เนื่องจากเครื่องยนต์มีลักษณะการสั่นสะเทือนที่แตกต่างกันในแต่ละช่วงความเร็วกลไกการติดตั้งที่ดีสามารถป้องกันการสั่นสะเทือนในแต่ละช่วงความเร็วได้อย่างมีประสิทธิภาพ นี่คือเหตุผลที่เราไม่สามารถรู้สึกถึงการสั่นสะเทือนของเครื่องยนต์มากเกินไปเมื่อขับรถระดับไฮเอนด์ที่มีการจับคู่ที่ดีไม่ว่าเครื่องยนต์จะอยู่ที่ 2,000 รอบต่อนาทีหรือ 5,000 รอบต่อนาที จุดเชื่อมต่อระหว่างเฟรมย่อยและร่างกายเป็นเหมือนการติดตั้งเครื่องยนต์ โดยปกติแล้วชุดประกอบเพลาจะต้องเชื่อมต่อกับร่างกายด้วยจุดยึดสี่จุดซึ่งไม่เพียง แต่สามารถตรวจสอบความแข็งการเชื่อมต่อของมัน แต่ยังมีผลการแยกการสั่นสะเทือนที่ดี

การประกอบช่วงล่างนี้ด้วยเฟรมย่อยสามารถลดการส่งสัญญาณการสั่นสะเทือนในห้าระดับ ระดับแรกของการสั่นสะเทือนจะถูกดูดซึมโดยการเสียรูปยางนุ่มของตารางยาง การเสียรูปในระดับนี้สามารถดูดซับการสั่นสะเทือนความถี่สูงจำนวนมาก ระดับที่สองคือการเสียรูปโดยรวมของยางเพื่อดูดซับการสั่นสะเทือน ระดับนี้ส่วนใหญ่ดูดซับการสั่นสะเทือนของถนนสูงกว่าระดับแรกเล็กน้อยเช่นการสั่นสะเทือนที่เกิดจากหิน ขั้นตอนที่สามคือการแยกการสั่นสะเทือนของบูชยางในแต่ละจุดเชื่อมต่อของแขนโยกระบบกันสะเทือน ลิงค์นี้เป็นหลักเพื่อลดผลกระทบการประกอบของระบบกันสะเทือน ขั้นตอนที่สี่คือการเคลื่อนไหวขึ้นและลงของระบบกันสะเทือนซึ่งส่วนใหญ่ดูดซับการสั่นสะเทือนของคลื่นยาวนั่นคือการสั่นสะเทือนที่เกิดจากการข้ามคูน้ำและธรณีประตู ระดับ 5 คือการดูดซับการสั่นสะเทือนโดยการติดตั้งเฟรมย่อยซึ่งส่วนใหญ่ดูดซับการสั่นสะเทือนที่ไม่ได้รับการป้องกันอย่างสมบูรณ์ใน 4 ระดับแรก